Alam Takambang Jadikan Guru | Binalu



Usah di tiru parangai binalu, sipaik cilako nan dibaonyo, takalo bamulo iduik, manempe di kulik dahan, iduik di ujuang-ujuang rantiang, elok lah baso batang limau, urang batamu dibaok naik, dijamu dibari makan, kok malam diagiah lapiak.

Dek lamo lambek manompang, mulai bapucuak sahalai daun, kian hari batambah rimbun, urek manjala-jala juo, kini lah malilik mangulampai, akia kato sudahan kalam, inyo badaun babungo kambang, baurek dalam mancakam, kalah nan asa dek nan tibo. Kini limau lah tingga namo, ujuik nyato alah binalu, sumpah bagumam batangguangkan. Jan dipakai sipat mode tu, gadang doso jo mudaratnyo.

Tau iduik manumpang, awak buliah urang tak rugi, usah ka lamak di awak surang, cadiak buruak tu namonyo, diagiah hati bakandak jantuang, nan bak balando mintak tanah, aka ciluak busuak parangai, niaik tak lain maniayo.

Kalau bakato urang tuo, lamak di awak ka tuju dek urang, raso dibaok naik, pareso dibaok turun, itulah timbangan urang babudi “Dek ribuik rabahlah padi, dek cupak datuak tumangguang, kalau hiduik tak babudi, duduak tagak kamari cangguang”.

Komentar